Ο Χριστός δεν είναι Σημαντικός μόνο για τους Χριστιανούς

Ο Χριστός δεν είναι σημαντικός μόνο για τους Χριστιανούς

Αφιέρωμα Σ. Ντρέκου

Ν. Λυγερός: Ο Χριστός
δεν είναι σημαντικός 
μόνο για τους Χριστιανούς
διότι έχει επηρεάσει 
και άλλους λαούς 
που δεν μπόρεσαν
να τον δουν εσωτερικά 
κατάλαβαν ότι πρόκειται
για Δάσκαλο Ανθρωπότητας 
και τον σέβονται
ακόμα και πέρα 
από τις θρησκείες τους
έτσι το Έργο Του 
ξεπερνά τα πιστεύω 
ενός μόνο χώρου
γιατί αγγίζουν τους ανθρώπους 
τους πιο μακρινούς
γιατί θέλουν ακόμα κι αυτοί 
να δουν το φως του μονοπατιού
που ανήκει σε μια διακλάδωση
όπου ζουν ελεύθερα 
την πορεία των πιστών. 

Ο Χριστός 
δεν πρόσθεσε  άλλες εντολές 
που να είναι και αυτές 
απαγορευτικές και αρνητικές
γιατί αποφάσισε ότι η αγάπη 
προς τους άλλους
είναι τόσο θετική από μόνη της 
που απασχολεί εξ ολοκλήρου 
τους ανθρώπους που σκέφτονται
την Ανθρωπότητα ως μια ολότητα 
κι όχι τεμαχισμένη σε κοινωνίες 
γιατί είναι της μνήμης του μέλλοντος. 

Ο Χριστός μάς αγαπά
μ' έναν τρόπο
που δεν υπάρχει
γιατί είναι ταυτόχρονα
ικανός να κρίνει
ποιο είναι το δίκαιο
ως Δίκαιος
κι όχι ως αθώος
και το βλέπουμε
με το έργο Του
μετά τον θάνατο
του Αγίου Ιωάννη
του Πρόδρομου
έτσι μη συγκρίνεις
τα ασύγκριτα
κι' ακολούθα απλώς
το νοητικό σχήμα
αφού είσαι πιστός
και θέλεις να συνεχίσεις
την εξέλιξη των ανθρώπων. 

Ο Χριστός
δεν κατέστρεψε
ποτέ τους άλλους
για να επιβληθεί
ούτε χρησιμοποιούσε
κάποια θεϊκή
δικαιολογία
για να σκοτώσει
τους άλλους
δεν προσπάθησε
να κατακτήσει
τους άλλους
ήταν απλώς
ανοιχτός σε όλους
όσους ήθελαν
τη διδασκαλία του
δίχως εξαίρεση
αλλά όταν
έβλεπε Φαρισαίους
και Γραμματείς
με τις απαντήσεις του
τους έβαζε
πάντα στη θέση τους.

Αν ο Χριστός μιλά με τις παραβολές
δεν είναι ότι δεν μπορεί με άλλο τρόπο
αφού το έκανε ήδη από τα δώδεκά του
στη Συναγωγή με τους Λόγιους
αλλά επέλεξε αυτή την μεθοδολογία
για να είναι κατανοητή από το λαό
αλλά και από τη συνέχεια
έτσι αυτές οι παραβολές
είναι διαχρονικές κι ανήκουν πια
στην Ανθρωπότητα λόγω της αλήθειας
που διασχίζει όλους τους αιώνες
για να πει το ίδιο με τον ίδιο τρόπο
και να θεμελιώσει το φως του μονοπατιού. 

Ο Χριστός λειτουργεί 
ως Δάσκαλος 
για τη γνώση του Θεού
κι εμείς κοιτάζουμε μόνο και μόνο 
αν θα τελειώσουμε την ύλη
χάνοντας την ενέργεια γιατί 
ασχολούμαστε με τα δόγματα
και με το πρόγραμμα 
και ξεχνούμε την ουσία της πίστης
γιατί θεωρούμε ότι το σημαντικό 
είναι να πιστεύουμε
κι όχι να είμαστε πιστοί 
δηλαδή να προστατεύουμε
όλους τους άλλους 
από τις αδικίες της βαρβαρότητας
αφού η αθωότητα δεν μπορεί 
μόνη να τα βγάλει πέρα
με τις γενοκτονίες. 

Ο Χριστός ήξερε
ότι μερικοί μαθητές
δεν τον καταλάβαιναν
κι όπως δεν ήθελε
μόνο να τον πιστέψουν
αλλά να γίνουν πιστοί
τους εξηγούσε
με τις παραβολές
και οι Απόστολοι
ήταν οι πιο δύσκολοι
γιατί οι μαθητές
που παράγουν
μαζί του το έργο
είναι αυτοί
που πιστεύουν
λιγότερο στο έργο
αφού δεν μπορούν
να συνειδητοποιήσουν
ότι πρόκειται
για άθλο που έγινε
κι αποτελεί θαύμα
για όλους τους άλλους
γιατί δεν βλέπουν
αυτό που κάνουν.

Η μη αναγνώριση του Χριστού
δεν έγινε τυχαία από τους Φαρισαίους
διότι ήξεραν την αξία του για το λαό
και επανέλαβαν το έγκλημα
που είχε υποστεί ο Σωκράτης
για να μην ενοχλεί 
αυτούς που χειραγωγούσαν
με τη ρητορική τους ολόκληρο το λαό
για να διατηρήσουν την εξουσία τους
γιατί η επανάσταση της αγάπης
ήταν αισχρή για τους άρχοντες
του σοφισμού. Ν. Λυγερός

Ο Χριστός ζει - Ν. Λυγερός

Πριν είκοσι αιώνες γεννήθηκαν τα Ευαγγέλια για να προσπαθήσουν να περιγράψουν με τον τρόπο τους τη μοναδικότητα της πολλαπλότητας της αγάπης και μετά από τόσα μαρτύρια και βάσανα, συνεχίζουν να λένε την ίδια διδαχή γιατί ακόμα και οι εχθροί του δεν μπόρεσαν ποτέ να δημιουργήσουν ένα υπόδειγμα για τον άνθρωπο που αγαπά την Ανθρωπότητα, ανώτερο από αυτό που υπέδειξε ο Χριστός και με αυτήν την έννοια η συνέχεια δεν σταμάτησε και δείχνει στον καθένα την αξία της διαχρονικότητας όταν τα λεγόμενα σου είναι οι πράξεις σου, όταν οι πράξεις είναι τα θαύματα γιατί ό,τι και να συνέβη είναι πάντα εδώ δίχως αποδείξεις μόνο με πίστη για ν' ανοίξεις το μονοπάτι του φωτός.


Το έργο του Χριστού
περνά κι αυτό 
από τους ανθρώπους
που πιστεύουν
και συνεχίζουν
γιατί ξέρουν
ότι το φως
θέλει θυσία
για να μην σκεπαστεί
από τις σκιές
του σκότους
όταν για λίγο
αφήνεσαι
θεωρώντας
ότι τίποτα
δεν πρόκειται
να σπάσει
τα χρώματα
της ανθρωπιάς
ενώ το τόξο
δεν είναι
ακόμα μια χορδή
για να παίξει
τη μουσική
της σιωπής. 

Φαντάσου να μπορούσες να μιλήσεις με τον Χριστό να ζήσεις μαζί του όχι μόνο με την προσευχή αλλά αληθινά στην πραγματικότητα... σκέφτηκες ποτέ τι θα έκανες; σκέφτηκες ότι μπορεί να μην του έδινες σημασία γιατί θα ήταν τόσο κοντά που δεν θα το ήξερες.

Οι Χριστιανοί
δεν επέλεξαν
να ζήσουν
στην Ανατολή
για να πεθάνουν
βασανισμένοι
αλλά για να είναι 
πιο κοντά
στην πηγή
την ιστορική 
εκεί όπου
γεννήθηκε
ο Χριστός
γι' αυτό
μην κάνεις 
το λάθος
να τους βλέπεις
διαφορετικά
και να παραμένεις
αδιάφορος
στις καταστροφές
που έχουν υποστεί 
από τους βάρβαρους.

Ο λόγος του Χριστού
δεν είναι μόνο παραβολή
γιατί πιστεύουμε
στο έργο Του
και συνεχίζουμε
με όλες τις δυνάμεις μας
ν' αγωνιζόμαστε
για την αγάπη
και την αμισεία
δίχως ν' αφήνουμε
περιθώρια
σε όσους θέλουν
να αφανίσουν
τους αθώους
μόνο και μόνο
επειδή είναι πιστοί
και δεν εγκαταλείπουν
την ουσία της ζωής. 

Ο Χριστός και το πρόβατο
ήταν χαρακτηριστική εικόνα
ενός νοητικού σχήματος
που είχε διασχίσει
όλους τους αιώνες
το οποίο μας εξηγούσε
ότι δεν αφήνουμε
κανένα δικό μας πίσω
όσο δύσκολος κι αν ήταν
ο διαδοχικός πόλεμος
ενάντια στη βαρβαρότητα
γιατί αλλιώς σε κάθε μάχη
αν χάναμε δικούς μας
στην τελική φάση
δεν θα υπήρχαμε
και κανείς πια
δεν θα αντιστεκόταν
στο απαράδεκτο
αφού θα είχαν μείνει
μόνο και μόνο
οι αδιάφοροι
κι αυτοί που ξέχασαν
τους αγώνες
των αιώνων.

Ο Χριστός ήρθε
για να βοηθήσει
την Ανθρωπότητα
κι όχι μόνο τους ανθρώπους
γιατί δεν πρόσεξε
μόνο τα στοιχεία
του συνόλου
αλλά και τη δομή του
ως υπερδομή
που είναι ικανή
να μετατρέψει
όλα τα δεδομένα
των διακλαδώσεων
γιατί ο Δάσκαλος
μας θέλει μαζί του
για να απλωθεί
το δίκτυο
της αγάπης
και της ανθρωπιάς
όπου υπάρχει
ανάγκη για έργο.

«Ο μόνος Χριστός που μας άξιζε» - Ν. Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου

«Ο μόνος Χριστός που μας άξιζε»
είναι απλώς τόσο απλό.
Μέσα σε τούτη τη φράση υπάρχει
κάτι το ηλίθιο
μα διατυπωμένο διαφορετικά.
Γιατί να μη μιλάει
για αξία εν τέλει.
Ο Camus δεν βλασφημούσε,
αναζητούσε τον πραγματικό ένοχο 
σε μια δίκη προθέσεων
που τίποτε δεν είχε από τον Κafka.
Το παράλογο δεν είχε ανάγκη
εξήγησης για να υπάρχει.
Είχε έρθει έτσι, για το τίποτε.

Ο Χριστός είναι ο Χρόνος
κι ο Παύλος είναι ο χώρος
ο πρώτος είναι ακίνητος
κι ο δεύτερος ταξιδεύει
γιατί γνωρίζει
ότι αν δεν το κάνει
δεν θα μπορέσει η πίστη
ν' αγγίξει τους ανθρώπους
γι' αυτό ενεργοποιήθηκε
μετά Χριστού
ακολουθώντας
το νοητικό σχήμα
του ίδιου του Χριστού
που ακολούθησε
τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο
μετά το έργο του και τη θυσία του
και μετέτρεψε το περιπατητικό
σε ταξίδι, την αποστολή
σε πορεία της πίστης.

Ο Χριστός είναι γυμνός
κι αν το βρίσκεις άσεμνο
είναι γιατί δεν ξέρεις
ότι η αλήθεια
δεν χρειάζεται
κανένα ρούχο
για να κρυφτεί
διότι δεν ντρέπεται
αν ενοχλεί
την υποκρισία
των ηθοποιών
γιατί είναι μόνο
αυτό που είναι
κι όχι αυτό
που θέλει να φανεί
είναι μόνο ουσία
και αδιαφορεί 
για την εξουσία. 

Το όραμά μας κι όχι το όνειρό μας είναι στην Πόλη γιατί τα όνειρα είναι για τον ύπνο και τα οράματα για τους έξυπνους κι αφού κανείς δεν μας έδωσε το δικαίωμα να ξεχάσουμε το παρελθόν μας συνεχίζουμε με τον Ελληνισμό το αναγκαίο έργο της απελευθέρωσης κι αν αυτό κρατά πολλούς αιώνες δεν μας φοβίζει γιατί ξέρουμε ότι θα γίνει από τότε που άρχισε η Ελληνική Επανάσταση.

Όταν είσαι πιστός
δεν πιστεύεις μόνο
αλλά μεταφέρεις
το μήνυμά Του
γιατί ξέρεις
ότι η αγάπη
νικά τα πάντα
όταν προστατεύεται
από τη νοημοσύνη
που σου έδωσε
και δεν κάθεσαι
μόνο παθητικά
να κοιτάς τη ζωή
δίχως συμμετοχή
αφού έμαθες
ότι πρέπει κι εσύ
να παίξεις ένα ρόλο
σε αυτόν τον αγώνα
για να σωθούν
οι αθώοι μας
αλλιώς θα είσαι
από την πλευρά
του συστήματος
και της βαρβαρότητας
που εξοντώνει
τα πάντα
για να μην υπάρξει
το μέλλον
της ιστορίας.


Δείτε σχετικά:

Τα ποιήματα και σε βίντεο